منچستر یونایتد پنج شنبه به جام حذفی جوانان بر می گردد تا در دور چهارم این رقابت ها مقابل لستر سیتی قرار بگیرد.

منچستر یونایتد توانست با گل دراماتیک و دیر هنگام الیور مک برنی برای پنجمین بار از سال 2009 قهرمان میلک کاپ شود.
مهاجم بلوند توانست با یک ضربه ی پنالتی به مقاومت جانانه ی تیم "کو تیرون" پایان دهد و نمایش قهرمانانه ی پاتریک مالوی دروازبان حریف را  به پایان برساند.
این اولین بار بود که یک تیم محلی به فینال این رقابت ها می رسید و رکورد 3602 تماشاگر به وضوح حمایت از تیم میزبان را در یک هوای پر باد در زمین بالمنا نشان میداد.
آندرس پریرا با نمایش صف طویل استعداد هایش به عنوان بهترین بازیکن تورنمنت انتخاب شد و باشگاه نیز جایزه ی ورزشی ترین تیم جام را دریافت کرد که بدون شک پل مک گینس را خوشحال کرد.
او گفت: "این برای آنها (تیم) عالی بود که پیروز شوند و آن ها در حال طی کردن پله های خوبی هستند. "
"ما با تیم های آماتوری بازی کردیم و به همین خاطر شما باید واقع گرا باشید زیرا این سخت است که متوجه شوید آن ها چقدر خوب کار کرده اند اما بازیکنان زمان های خوبی را پشت سر گذاشتند. تیرون کار را برای ما سخت کرد و دروازبانشان نیز عالی بود، او 3یا 4 واکنش بسیار خوب از خود نشان داد.
در مورد الیور مک برنی- من گمان میکنم ما باید به بردفورد به خاطر اینکه او را به ما قرض دادند خراج بپردازیم! او از این هفته لذت برد و به عنوان یک بازیکن بهتر به تیمش بازخواهد گشت بنابراین من فکر میکنم این برای همه خوب بود. "

ترکیب یونایتد: ژ.پریرا، رِید، توانزِبه، بورتویک-جکسون، تامپسون، رایلی (راشفورد 46)، ویلاک، آ.پریرا، میتچل، کراسکری، مک برنی.

مسیر فینال: یونایتد 3-1چری اورکارد، یونایتد 4-1 آلتنبرگ، یونایتد 2-0 استرایکرز اف سی، یونایتد 3-0 کو آنتریم

 

بن پیرسون اداعا می کند که قسمت عمده ای از فصل 2011/2012 را که به دلیل بیماری از دست داد در واقع به او کمک کرده تا به بازیکن بهتری تبدیل شود.

بن پیرسون بازیکن سال جیمی مورفی سال گذشته به دلیل تب غده ای از پیشرفتش نا امید شده بود اما او با انرژی مثبت بیشتری برگشت و بهتر از همیشه شد.

درخشش او در تیم پل مک گینس خلاصه نمی شود بلکه او خودش را به تیم زیر 21 ساله ها هم تحمیل کرد نهایتا در فینال لیگ زیر 21 ساله ها از ابتدا به میدان رفت و قهرمان لیگ برتر شد.

این هافبک پر مشغله به ام یو تی وی می گوید: "فصل گذشته فصل سختی بود.در ابتدا من بازی های زیادی را روی نیمکت نشستم و سپس یک بیماری جدی گرفتم که من رو چهار پنج ماه بیرون نگه داشت.من باید بر می گشتم سخت کار می کردم و دوباره به تیم می رسیدم.پس از آن من پیشرفت فوق العاده ای داشتم.فکر می کنم این بیماری من رو خیلی تحت فشار گذاشت و پیشرفت من رو خیلی عقب انداخت.من سخت کار کردم و از آنجاست که پیشرفت کردم."

"من حتی نمی تونستم یک دقیقه بهش فکر کنم(که بتونم بازیکن سال آکادمی بشم).من سه ماه در خانه بودم سپس به باشگاه(بدن سازی)رفتم بنابراین من به چیزی که به دست آوردم خیلی افتخار می کنم.بازیکنای زیادی در تیم اصلی هستن که قبلا این جایزه رو بردن من امیدوارم که به خوبی اونا پیشرفت کنم."

پیرسون از اینکه در کنار بازیکنای هم دوره ایش پیشرفت کرده است خوشحال است.

بازیکن اولدهامی می گوید:"بسیاری از ما از زمانی که هشت یا 9 سال داشتیم کنار هم هستیم.ما به تیم زیر شانزده ساله ها پیشرفت کردیم و به هدفمون رسیدیم."